Dzieciom zaczynającym chodzenie dobrze jest ubierać obuwie z cholewką sięgającą nad kostkę. Trzewiki są istotne, gdyż maluszek ze słabo wykształconym zmysłem równowagi spaceruje w szczególny sposób.
Dziecko umieszcza szeroko nóżki ze zgiętymi kończynami w stawach biodrowych oraz kolanach. Taka postawa ułatwia utrzymanie równowagi ciała. Dzięki sznurowaniu lub zapinaniu możemy buciki dobrze dopasować do nóżek maluszka (puszystych i szczuplejszych), co na pewno ułatwi mu poruszanie się.

Twórca: Sarah Joy
Zainspirowane przez: http://www.flickr.com
Półtrampki z wkładką skórzaną
Buty dla pociech, które zaczynają chodzić powinny mieć także należycie usztywnioną tylną część buta z tzw. zakładką, która wspomaga prawidłowe ustawienie
stópki oraz zapobiega wykoślawianiu się butów. U dzieci specyficzne są wachlarzowato ustawione palce, stąd buciki muszą mieć rozległy czubek, jaki zapewni prawidłowe ułożenie stópki dziecka i swobodne poruszanie paluszkami. Cały but musi być mięciutki jak też elastyczny, a spody muszą łatwo się zginać. Sztywne spody narzucają nienaturalny krok – maluch przestawia nóżki niczym kaczka. Najlepsze są zatem lekkie i elastyczne spody, jakie wspomagają naturalny chód dziecka.
Potomkom, które są już ruchowo sprawne, np. 5-latkom można zakładać półbuty i buty dziecięce z zamkniętą piętą lub łożem dla pięty, to znaczy zagłębieniem pod piętą, utrzymującym ją w prawidłowym ustawieniu. 6-letnie dziewczynki mogą już wkładać
balerinki. Dzieci w szkolnym wieku, o ile mają zdrowe stopy, mogą nosić buty sportowe dziecięce. Rodzice nieświadomi faz naturalnego rozwoju organu ruchu dziecka mogą się niepokoić śladem płaskiej stopy, który pozostawia malec na podłodze w łazience po kąpieli, jednakże u pociech do ok. 3–4 roku życia jest to naturalne.link do www farba zewnętrzna do drewna
farba zewnętrzna do drewnaOkoło 4–5 roku życia zjawisko to ginie, a zatem nie jest defektem.